Mijn eerste aanpassing

Ik was heel blij toen ik na lang wachten eindelijk op mijn driewielfiets met mijn camera op pad kon. Dat het fysiek slechter met me ging merkte ik toen ik de camera om mijn nek hing. Die was veel te zwaar. Toch ging ik door met fotograferen omdat ik altijd meer wil dan mijn lichaam me toestaat.

Tijdens mijn bezoek aan de Fotofair heb ik gevraagd of er oplossingen waren voor mensen met een handicap. Ik kreeg als antwoord dat er voor mensen zoals ik niets op de markt is, maar dat ik de vijfde persoon was die er naar had gevraagd.

Op de terug weg naar huis bedacht ik dat het voor iemand met een technische achtergrond toch mogelijk moet zijn om zelf met een oplossing te komen. Dus ik ging aan de slag.

Ik had een monopod-statief gekocht om stabieler te kunnen fotografen. Dat lukte niet omdat ik toen al heel wiebelig op mijn benen stond. 

Op zoek naar een oplossing zag ik aan de onderkant van de monopod een rond gat voor de grondspike. Nu wist ik dat de monopod dus op iets anders vast kon zetten. Na het opmeten van het fietsframe vond ik een U-beugel die daarop paste. Een u-beugel is een niet al te lange, dunne ijzeren staaf die in een U vormis gebogen met aan de twee uiteinden een schroefdraad waar een moertje op past. Ik plaatste de U-beugel om de fietsbuis en zette hem met een stropplaatje en twee moertjes vast. ( Een stropplaatje is een ijzeren plaatje met twee gaatjes)

Zelf heb ik die U-beugel tussen mijn benen voor het zadel geplaatst. Kijk maar welke afstand voor jou prettig is. Als je die moertjes hebt aangedraaid heb je aan de twee uiteinden nog een beetje schroefdraad over. Op een daarvan schroef je de monopod. Dan kun je al fotograferen, maar alleen met een hoog- en laag stand en dat is niet natuurlijk niet handig. Daarom heb ik het bolhoofd van mijn driepootstatief gehaald en bovenop de monopod geschroefd. Dat past altijd. Klaar is Kees.

Nu kan je het perfecte plaatje maken.

Na een tijdje kwam ik erachter dat er nog wel wat verbeterpuntjes waren.
Van de fiets afstappen is lastig met 1 statief voor je. De oplossing daarvoor zit al in wel in mijn hoofd, maar het zou leuk zijn als iemand die die dit leest daar ook een idee over heeft. Twee of drie mensen weten altijd meer dan een.

Ik hou jullie op de hoogte.
Veel succes!
Je weet me te vinden als je vragen hebt.

Tot het volgende blog.

4 gedachten over “Mijn eerste aanpassing”

  1. Hallo Anco,

    Je rubriek wordt steeds beter en je fotoresultaten ook. Ik heb jaren lang gewindsurft en de koppeling (diabolo) van de mast naar de surfplank zorgde ervoor dat de mast flexibel kan bewegen ten opzichte van het board. Als je zoiets tussen je monopod en je frame kan zetten, kan je deze platdrukken op je frame, vastzetten en gebruiken wanneer je wilt.
    Idee…?

    Succes en het wordt tijd dat we weer eens gaan fotograferen met de club,
    groet, Ernst

    1. Hoi Ernst,

      Bedankt voor het mee denken.
      Ik ken dat systeem alleen heb je dan het volgende probleem. Dat je het statief altijd vast moet houden anders valt het alle kanten op dat is ook niet handig.

      Het zou zeker fijn zijn als we weer met de club kunnen gaan fotograferen.
      Bedankt voor je compliment.

      Groet Anco

  2. Ik heb groot respect voor jou Anco. Je doet het toch maar en je bent altijd positief. Het wordt de hoogste tijd dat we de wei weer in gaan en mooie sportfoto’s gaan maken met ons clubje!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *