Ik probeer jullie elke maand een update te geven over mijn belevenissen rondom fotografie. Dat er nu een aantal maanden tussen liggen heeft een reden. Omdat die nogal ingrijpend is, besteed ik deze blog aan een uitleg daar over.
Ik heb wel eens laten doorschemeren dat mijn diabetes type 1 me aardig in de tang houdt. Ik ben dit jaar een aantal keren behoorlijk ziek geweest, maar dat ging meestal na een paar dagen weer over.
Tot begin februari. Toen werd ik zo ziek dat ik geen eten binnenhield en af en toe mijn bewustzijn verloor. Via de thuiszorg en de dokter kwam ik in het ziekenhuis terecht, waar ze een longontsteking constateerden. (Gelukkig geen corona.)
Maar er moest meer zijn, want ik hield geen eten binnen en voelde me ziek. Na allerlei onderzoeken, waar niets concreets uitkwam, mocht ik drie weken later weer naar huis.
Natuurlijk wilde ik thuis meteen mijn hobby weer oppakken, maar de energie ontbrak. Het was vooral moeilijk om met een sonde te slapen. Er zat niets anders op dan te accepteren dat ik een behoorlijk grote stap terug moest doen.
Maar ondanks dat ben ik toch op mijn gemak weer met mijn hobby begonnen. Eerst heb ik met hulp van vrienden de opstelling in mijn kamer veranderd, zodat ik de studiotafel beter met de rolstoel kan bereiken. Tijdens het bedenken van nieuwe ideeën voor o.a. druppel-fotografie, knapte ik zo op, dat ik mezelf als doel heb gesteld om daar in elk geval een keer per week mee bezig te zijn.
Een mooi doel waarvan ik hoop dat het lukt.
Volgende week krijg ik nog een lastige ingreep in het ziekenhuis, die ervoor moet zorgen dat ik niet nog meer afval.
Ik heb ook zicht op een nieuwe rolstoel met allerlei aanpassingen. Daarna hoop ik snel weer met nieuwe foto’s en creatieve plannen op de proppen te komen.
Ik denk dat jullie, net als ik, niet kunnen wachten om naar buiten te gaan, om ook daar creatief te kunnen fotograferen.
Voor nu wens ik jullie een prachtige lente en tot het volgende blog,
Anco van den Berg.
